Ενώ στον Αναγεννησιακό στοχασμό η φύση είναι η έκφραση της ‘’παγκόσμιας ψυχής’’, στην οποία και οι άνθρωποι συμμετέχουν, στον νεωτερικό στοχασμό, η φύση είναι απρόσωπη αντικειμενική ‘’ύλη’’ που κυβερνάται από νόμους, αιτιωδώς εξηγήσιμους, αλλά εντελώς αποσυνδεδεμένη από την ανθρώπινη συνείδηση. Το σύμπαν είναι απέραντο και μηχανικό σύστημα, δίχως νόημα ή τελικό σκοπό…